رژیم غذایی برای اوتیسم(Nutritional Therapy)

اصلاح رژیم غذایی یکی از نخستین روشهای درمانی برای اوتیسم است و هنوز هم پژوهشگران بر روی ان کار می کنند.اساس این درمان بر این است که مواد غذایی ناسالم و اسیب زننده می توان باعث بروز علائم اختلال اوتیسم در انسان گردند و پرهیز و حذف این مواد از زنجیره غذایی می تواند باعث کاهش علائم گردد.از نخستین فاکتور هایی که در رژیم غذایی به آن توجه شد کازئین شیر و گلوتن گندم بود.و عنوان گردید که حذف این دو ماده می تواند در عملکرد کودک دارای اوتیسم تاثیر گذار باشد.از طرفی نیز دیگر متخصصان مطرح می کنند که در مواردی کودک دارای اوتیسم دارای کمبود هایی است مانند کمبود کلسیم و پروتئین که برای رشد ذهنی و عصبی بسیار ضروری است.به همین خاطر در دوره های اخیر محققان عنوان می کنند که امروز بیشتر به دنبال رژیم های جایگزین اند تا رژیم های حذف کننده.برای نمونه با حذف گلوتن و کازئین چه جایگزینی برای انها وجود دارد؟ و یا اینکه اصلا کودک دارای اوتیسم با رژیم غذایی چه کمبود هایی پیدا می کند؟نتایج متناقضی در مورد اتیسم و رژیم غذایی تاکنون گزارش گردیده است اما برخی از یافته های علمی به قرار زیر است:

رژیم بدون کازئین و گلوتن

فرضیه این است که گلوتن و کازئین که به درستی هضم نشده است به خاطر نشتی دستگاه گوارش وارد دستگاه گردش خون می گردد و این پروتئین های هضم نشده موجب تداخل در عملکرد طبیعی دستگاه عصبی می گردند و بر عملکرد ذهن تاثیر می گذارند.بنابراین فرضیه حذف این دو پروتئین می تواند موجب کاهش نشانه های اوتیسم گردد.اما متاسفانه علی رغم نتایجی که خانواده ها عنوان می کنند باز هم پژوهش ها نشان دهنده نتایج محدودی در تایید این رژیم است.

حذف ترکیبات فنل و مواد غذایی پر سالیسیلات

فرضیه ای وجود دارد که مطرح می کند که افراد دارای اوتیسم اختلالی در سطح انزیم مورد نیاز برای تجزیه ترکیبات فنلی و دارای سالیسیلات هستند که منجر به افزایش سطح انتقال دهنده های عصبی مانند سروتونین می گردد و بر رفتار فرد دارای اوتیسم تاثیر می گذارد.اما با وجود اینکه منطقا بایستی این ترکیبات از رژیم غذایی انسان ها حذف گردد، هیچ پژوهش قابل تاییدی برای اثر بخش بودن این درمان در افراد دارای اوتیسم وجود ندارد. برای دریافت اطلاعات بیشتر در این زمینه مطالعه مقاله اوتیسم و سالیسیلات ها را پیشنهاد می کنیم.

حذف مواد افزودنی

فرضیه این است که افراد دارای اوتیسم قدرت هضم و تحمل افزودنی هایی مانندaspartame،MSG و رنگهای مصنوعی را ندارند که منجر به سوءرفتار در انها می گردد.درحالی که اجتناب از افزودنی های مجاز متداول شده است اما تحقیقات بسیار کمی در این خصوص برای افراد دارای اوتیسم وجود دارد که موید اثر بخشی این رژیم باشد. برای دریافت اطلاعات بیشتر در این زمینه مطالعه مقاله افزودنی های خوراکی و اختلالات رفتار و اوتیسم را پیشنهاد می کنیم.

رژیم غذایی بدون مخمر

اعتقاد بر این است که ازدیاد مخمرها در دستگاه گوارش،منجر به واکنشهای الرژیک و حساسیت زا و علائم رفتاری در فرد اوتیستیک می گردد. و با از بین بردن این مخمر ها در رژیم غذایی می توان از علائم اوتیسم جلوگیری کرد.این تخمیر را می توان با دارو ها به راحتی کنترل کرد اما در نتیجه کنترل ان نتایج معنی دار و چشمگیری در افراد دارای اوتیسم مشاهده نگردیده است.

اضافه نمودن مکمل و مواد معدنی مانند ویتامین A،C،B6،منیزیم و روی 

  گفته می شود که افراد دارای اوتیسم ممکن است فرایند های متابولیک و بیوشیمیایی غیر طبیعی داشته باشند و برای اصلاح انها دوز بالای ویتامین ها و مواد معدنی تجویز گردد.اما تحقیقات به هیچ عنوان نشان دهنده تاثیر این دوز بالای مکمل ها در بهبودی افراد اتیستیک نبوده اند و تنها این امر هزینه بالایی برای خانواده ها به دنبال داشته و از طرفی این دوز بالا می تواند برای کودکان دارای اوتیسم عوارضی نیز به همراه داشته باشد.موسسسه تحقیقات اتیسم عنوان می کند که ممکن است مصرف این مکمل ها در مواردی باعث بدتر شدن وضعیت کودک دارای اوتیسم نیز گردد.هرچند که این مکمل ها با دوز مناسب می تواند توسط پزشک کودک شما تجویز گردد که این امر بر اساس تشخیص متخصص کودکتان مثمر ثمر است.

روغن های ماهی و سایر مکمل های سرشار از چربی امگا3

چربی امگا 3 نقش اساسی در رشد و عملکرد مغز دارد.و عدم تعادل در اسید چرب ضروری ممکن است به طیف وسیعی از مشکلات رفتاری، یادگیری،یا اختلالاتی مانند اوتیسم کمک کند. به نقل از موسسه ملی سلامت امریکا و و موسسه معتبر تحقیقات اوتیسم شواهد کمی در جوامع علمی وجود دارد که نشان دهد مکمل امگا 3 می تواند باعث بهبودی اختلال اوتیسم گردد.و تحقیقات فراوانی لازم است تا دانش ما در زمینه تاثیر امگا بر اوتیسم را کامل نماید و بطور قطع بتوان گفت که این درمانی موثر برای اوتیسم است.در حال حاظر با این شواهد کم تنها می توان بر اطلاعات بدست امده در جامعه کل توجه نمود که این شواهد موید اثر بخشی امگا3 نیست.

پروبیوتیک ها و آنزیم ها

پروبیوتیک ها به صورت پودر و یا اضافه شده در ماست یا پنیر یا شیر وجود دارند و انزیم ها نیز ممکن است برای این کودکان تجویز گردد اما در حال حاضر هیچ تحقیقی به صورت قاطع عنوان نمی کند که این نوع درمان می تواند برای کودک دارای اوتیسم موثر باشد. تمامی این هفت مورد ممکن است به شما و کودک شما توصیه شده باشد و همانطور که گفته شد بایستی نتایج قاطعی برای درمان اوتیسم با این هفت مورد وجود داشته باشد تا بتوان انها را پیشنهاد و توصیه کرد و نمی توان این درمانها را در مرحله فرضیه برای کودکان توصیه نمود.یکی از نهادهایی که میتواند تایید کند که این هفت درمان موثر است و قابل استفاده، FDA است که تاکنون تاییدی از این سازمان ارائه نگردیده است.نکته مهم در مورد رژیم غذایی برای کودک دارای اوتیسم این است که به هیچ عنوان بدون نظر یک متخصص تغذیه اقدام به ارائه رژیم به کودک خود نکنید چراکه این امر می تواند عواقب وخیمی برای کودک به همراه داشته باشد.

شیر شتر و درمان اوتیسم

مطالعات گسترده ای وجود دارند که نشان می دهند افراد دارای اوتیسم دارای میزان بالایی از استرس اکسیداتیو هستند و شیر شتر با توجه به میزان بالایی از انتی اکسیدان می تواند نقش موثری در افزایش سطح پلاسمایی گلوتاتیون و سوپراکسیددیسموتاز در بدن کودک دارای اوتیسم و کاهش استرس اکسیداتیو داشته باشد.بر اساس مطالعات منتشر شده درNCBI(موسسه ملی سلامت آمریکا) شیر شتر می تواند با تغییر سطح انتی اکسیدانی بدن فرد دارای اوتیسم بر روی رفتار کودک دارای اوتیسم تاثیر گذار باشد و باعث بهبود در رفتار او گردد.از طرفی در برخی مقالات دیگر نیز مطرح می گردد که کودکان دارای اوتیسم که دچار حساسیت های شدید گوارشی به شیر گاو هستند می توانند از شیر شتر به عنوان جایگزین استفاده کنند.در این مطالعات عنوان گردیده که شیر شتر می تواند علاوه بر موارد گفته شده در کاهش استرس و بهبود ارتباط و شناخت کودک دارای اوتیسم نیز موثر عمل کند.البته محققان عنوان می کنند که شیر شتر بایستی بیشتر در مورد کودکان دارای اوتیسم بررسی گردد و هنوز اجماعی در مورد این درمان برای کودکان دارای اوتیسم صورت نگرفته است.