افراد مبتلا به اوتیسم معمولا حداقل نصف علائمی را که در زیر عنوان شده است نشان می دهند. این نشانه ها از خفیف تا شدید متغیر هستند:
– اصرار به یکسانی داشته و در مقابل تغییر مقاوم هستند.
– مشکلات شدید تکلمی دارند.
– در بیان نیاز ها مشکل دارند و از اشارات و حرکات به جایکلمات استفاده می کنند.
– اغلب از ضمایر معکوس استفاده میکنند، به جای استفاده از “من” از “تو” استفاده میکنند.
– کلمات و یا جملات را دیگران را تکرار می کنند.
– خنده و گریه بی دلیل دارند و یا بدون علت مشخص نگران و مضطرب می شوند.
– قشقرق به پا می کنند و به دلایلی که برای دیگران آشکار نیست شدیدا پریشان می شوند.
– قادر نیستند با دیگران رابطه برقرار کنند.
– تماس چشمی ندارند یا تماس چشمی آنها اندک است.
– به روش آموزش معمول پاسخ نمی دهند.
– با اسباب بازی، درست بازی نمیکنند.
– چرخیدن و تاب خوردن را خیلی دوست دارند.
– احساس درد کمتر یا بیشتر از حد دارند.
– از خطرات نمی ترسند.
– پرتحرک یا کم تحرک هستند.
– به صحبت ها و یا صدا ها پاسخ نمی دهند به طوری که اغلب به نظر می آید ناشنوا هستند اگر چه حس شنوایی سالی دارند.
– اغلب ناتوانی هوشی دارند.